Ας εξετάσουμε την σύνθεση της ξηράς τροφής για γάτες και σκύλους

Φυτικά συστατικά

Αν ο σκύλος ή η γάτα μας μπορούσαν να επιλέξουν τι θα φάνε, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα διάλεγαν οποιοδήποτε είδος κρέατος ή ψαριού, σε σχέση με το σιτάρι ή την πατάτα.

Τα δημητριακά και τα λαχανικά άρχισαν να εισάγονται στη διατροφή του σκύλου και της γάτας, προκειμένου να αντικατασταθούν οι φυσικές πηγές πρωτεΐνης που τα κατοικίδιά μας θα επέλεγαν αυθόρμητα.

Στην ετικέτα κάθε προϊόντος υπάρχουν οι πληροφορίες για τη σύνθεσή του. Τα συστατικά τοποθετούνται πάντα με φθίνουσα σειρά όσον αφορά την περιεκτικότητα. Δεν είναι ασυνήθιστο να βρίσκουμε δημητριακά, όπως καλαμπόκι, σιτάρι ή ρύζι, στα πρώτα συστατικά, αντικαθιστώντας τις πηγές ζωικής πρωτεΐνης. Επομένως οι τροφές που μόλις και μετά βίας περιέχουν ζωική πρωτεΐνη δεν είναι οι πιο κατάλληλες για ένα σαρκοφάγο.

Μεγαλύτερη ποσότητα υδατανθράκων από πρωτεΐνη

Εξαιτίας της τάσης να χρησιμοποιούνται πάρα πολλά φυτικά συστατικά στις τροφές για τα κατοικίδια, βρίσκουμε τροφές που περιέχουν πολύ υψηλά επίπεδα υδατανθράκων. Τα κατοικίδιά μας δεν έχουν το ένζυμο αμυλάση στο σάλιο τους, το οποίο διασπά το φυτικό άμυλο σε γλυκόζη για καλύτερη απορρόφηση, επομένως ένα άλλο ένζυμο, η παγκρεατική αμυλάση, πρέπει να κάνει διπλάσια δουλειά. Επιπλέον, είναι γνωστό ότι αυτή η περίσσεια υδατανθράκων εμπλέκεται στην αύξηση των περιπτώσεων παχυσαρκίας και διαβήτη στα οικόσιτα ζώα.

Επίσης, η αντικατάσταση των ζωικών πρωτεϊνών από πρωτεΐνες φυτικής προέλευσης συνοδεύεται από μείωση της βιολογικής τους αξίας. Η βιολογική αξία αναφέρεται στην αναλογία των πρωτεϊνών που καταναλώνονται από την τροφή και που μπορούν να ενσωματωθούν στις πρωτεΐνες του οργανισμού. Στην περίπτωση των δημητριακών, είναι πολύ χαμηλή σε σύγκριση με τις πηγές πρωτεϊνών ζωικής προέλευσης.

Ενεργειακή ανισορροπία στο τελικό προϊόν

Διάφορες μελέτες που βασίζονται στη διατροφική συμπεριφορά του σκύλου και τις γάτας δείχνουν ότι, αν είχαν επιλογή, θα προσέγγιζαν τη διατροφή τους με παρόμοιο τρόπο με αυτές των αδελφών τους, των λύκων και των αγριόγατων.

Όταν οι γάτες έχουν την επιλογή μεταξύ μιας τροφής με υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες και μιας τροφής με υψηλή περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες, επιλέγουν με συνέπεια την πρώτη.

Όσον αφορά τους σκύλους, τα αποτελέσματα έδειξαν ότι προσπαθούν να λάβουν το ένα τρίτο της ενέργειάς τους από πρωτεΐνη και ότι οι υδατάνθρακες αντιπροσωπεύουν λιγότερο από το 10% του συνόλου. Οι υπόλοιπες ενεργειακές τους ανάγκες ικανοποιούνται από το λίπος.

Συνοπτικά, οι υδατάνθρακες στις φυσιολογικές τροφές για γάτες και σκύλους παρέχουν τόση ή περισσότερη ενέργεια από την πρωτεΐνη, ενώ τα σαρκοφάγα προτιμούν να λαμβάνουν λιγότερο από το 15% της ενέργειάς τους από πηγές υδατανθράκων. Επομένως, μπορούμε να πούμε ότι τα σκευάσματα που προσφέρονται στο εμπόριο δεν μοιάζουν πολύ με τη «φυσική» ισορροπία της διατροφής των σαρκοφάγων.

Αυτό που δεν μπορούμε να αρνηθούμε είναι ότι οι σκύλοι και οι γάτες είναι σαρκοφάγα, επομένως η καθημερινή τους διατροφή θα πρέπει να το λαμβάνει υπόψη και να προσαρμόζεται όσο το δυνατόν περισσότερο στις ανάγκες τους ως είδος.