Λεϊσμανίωση - Μέτρα για την πρόληψη της νόσου

Συμπτώματα και προειδοποιητικά σημάδια

Τα συμπτώματα της λεϊσμανίωσης του σκύλου (καλαζάρ) δεν είναι πάντα εμφανή, αλλά τα πιο συχνά προειδοποιητικά σημάδια είναι ο πυρετός, η απώλεια τριχώματος (ειδικότερα γύρω από τα μάτια), απώλεια βάρους, δερματικές αλλοιώσεις και προβλήματα με τα νύχια.

Τα εσωτερικά όργανα ενδέχεται, επίσης, να έχουν προσβληθεί και σε μερικές περιπτώσεις μπορεί να προκληθεί αναιμία, αρθρίτιδα και σοβαρή νεφρική ανεπάρκεια.

 

Ο βιολογικός κύκλος της λεϊσμανίωσης

Μόνο οι θηλυκές σκνίπες μεταδίδουν τη νόσο. Όταν η σκνίπα τσιμπήσει έναν φορέα του παρασίτου, το έντομο μολύνεται με το παράσιτο, το οποίο θα ολοκληρώσει το βιολογικό του κύκλο μέσα σε 4 έως 25 ημέρες.

Οι σκύλοι είναι ιδιαίτερα ευπαθείς στα τσιμπήματα από τις σκνίπες, τις ώρες που είναι περισσότερο δραστήριες, δηλαδή το ξημέρωμα και το σούρουπο.

 

Πως γίνεται η διάγνωση της λεϊσμανίωσης;

Ο χρόνος επώασης της λεϊσμανίασης μπορεί να είναι αρκετά μεγάλος. Αυτό σημαίνει ότι πριν τον εμβολιασμό, ο σκύλο σας θα πρέπει να υποβληθεί σε ορισμένα τεστ για να επιβεβαιωθεί ότι είναι υγιής.

Συμβουλευτείτε τον κτηνίατρό σας, μόνο εκείνος είναι αρμόδιος να πραγματοποιήσει τα απαραίτητα τεστ.

 

 

 

Η Ελλάδα είναι μια ενδημική περιοχή

Οι σκνίπες είναι ευρέως διαδεδομένες στη νότια Ευρώπη, επομένως οι χώρες και οι περιοχές της Μεσογείου αποτελούν ζώνες υψηλού κινδύνου. Η λεϊσμανίωση είναι ιδιαίτερα «ενεργή» στην Πορτογαλία, Ελλάδα και στις περισσότερες περιοχές της Ισπανίας, Ιταλίας και νότιας Γαλλίας. Σήμερα, περισσότερο από τα δύο τρίτα των σκύλων στη νότια Ευρώπη έχουν μολυνθεί, με τάση επέκτασης της νόσου σε χώρες που βρίσκονται βορειότερα, λόγω κλιματολογικών αλλαγών και μεγαλύτερου αριθμού ανθρώπων που ταξιδεύουν με τους σκύλους τους.
Παρόλο που, η ασθένεια είναι ενδημική σε όλη την ελληνική επικράτεια, ορισμένες περιοχές είναι ιδιαίτερα προσβεβλημένες. Ωστόσο, σε μια αναφορικά μικρή χώρα, όπου οι αποστάσεις είναι μικρές, οποιαδήποτε μετακίνηση ενέχει επιπρόσθετο κίνδυνο μόλυνσης.

Σε περίπτωση που ταξιδεύετε με τα ζώα σας σε περιοχές υψηλού κινδύνου, θα πρέπει να αναζητήσετε πληροφορίες σχετικά με αυτή τη θανατηφόρο νόσο και να λάβετε τα απαραίτητα μέτρα προστασίας.

Τι μπορω να κανω για να προστατεψω το σκυλο μου;

Επειδή η μόλυνση μεταδίδεται στους σκύλους με τα τσιμπήματα από τις μολυσμένες σκνίπες, μια απόλυτη και φυσική παρεμπόδιση του σκύλου να έρθει σε επαφή με αυτά τα έντομα που μοιάζουν με κουνούπια, κατά τη διάρκεια όλης της ζωής του, θεωρητικά αποτελεί την πιο αποτελεσματική προστασία. Πρακτικά, όμως, αυτό είναι σχεδόν ανέφικτο για τους σκύλους που ζουν σε ενδημικές περιοχές.

Ο περιορισμός του πληθυσμού της σκνίπας, η ελαχιστοποίηση της φυσικής επαφής φυλάσσοντας τους σκύλους μέσα στο σπίτι το ξημέρωμα και το σούρουπο (περίοδος έντονης δραστηριότητας της σκνίπας) και η χρήση εντομοαπωθητικών στους σκύλους (σπρέι, αμπούλες, εντομοαπωθητικά περιλαίμια, κλπ.), ήταν τα μόνα μέτρα πρόληψης που είχαμε στη διάθεσή μας μέχρι σήμερα.

Ενα νέο επίπεδο προστασίας για τους σκύλους είναι τώρα διαθέσιμο.
Για 20 χρόνια οι επιστήμονες εργάζονταν πάνω σε πρωτοποριακές τεχνολογίες εμβολιασμού, ώστε να προστατέψουν τους σκύλους από αυτό το θανατηφόρο παράσιτο. Τώρα ένα εμβόλιο έναντι της λεϊσμανίωσης του σκύλου είναι διαθέσιμο για πρώτη φορά στην Ευρώπη.

Ρωτήστε τον κτηνίατρό σας για το νέο εμβόλιο έναντι της λεϊσμανίωσης του σκύλου.

Ο κτηνίατρός σας είναι ο κατάλληλος άνθρωπος, που πρέπει να συμβουλευτείτε σχετικά με την καλύτερη προστασία έναντι της λεϊσμανίασης για το σκύλο σας. Μόνο ο κτηνίατρός σας γνωρίζει όλες τις λεπτομέρειες για το σκύλο σας, ώστε να συστήσει τη βέλτιστη και πιο κατάλληλα προσαρμοσμένη διαχείριση ενάντια στη λεϊσμανίωση του σκύλου.